بررسی تأثیر مواجهه بالینی زود هنگام بر دیدگاه دانشجویان ترم دوم پزشکی نسبت به حرفه پزشکی

زمینه و هدف: درحالیکه قسمت اعظم دانش و مهارتی که در آینده مورد استفاده دانشجویان پزشکی قرار می گیرد در دوره آموزش بالینی کسب می شود، در بسیاری از نظامهای آموزشی دانشجویان بالاجبار تا مدت ٢یا ٣ سال تحصیل در دوره علوم پایه از محیط آموزشی بالینی دور می باشند. روش کار: پژوهش حاضر به روش مداخل­ای در نیمسال دوم 89-88 توسط دفتر توسعه آموزشی دانشکده پزشکی برگزار گردید. کلیه دانشجویان ورودی مهرماه 1388 از طریق سرشماری انتخاب شدند. نگرش دانشجویان نسبت به حرفه پزشکی با استفاده از یک پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسشنامه توسط تعدادی از کارشناسان تایید و پایایی آن با استفاده ازآلفای کرونباخ 65/0 تعیین گردید. دوره مواجهه بالینی زودهنگام برای این دانشجویان ارائه شد. پرسشنامه با فاصله دو هفته پس از پایان دوره مجدداً توسط دانشجویان تکمیل گردید.  با استفاده از طیف لیکرت به هر یک از سوالات حیطه نگرش افراد امتیاز داده شد و میانگین هر یک از حیطه ها قبل و بعد از برگزاری دوره محاسبه و با استفاده از آزمون آماری t زوجی مقایسه شد. یافته ها: از 85 نفر دانشجوی پزشکی ورودی 88 که در این دوره آموزشی شرکت کردند 62 نفر پرسشنامه­های قبل و بعد از برگزاری دوره را تکمیل کردند 36 نفر(58%) دختر و26 نفر(42%) پسر بودند. میانگین و انحراف معیار سن و معدل نیمسال اول این دانشجویان به ترتیب 12/19(73/0 ± ) و 24/16(1/1 ± ) بود. تغییرات نمره نگرش دانشجویان نسبت به حرفه پزشکی قبل و بعد از برگزاری دوره از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: هر چند مطالعه حاضرنتوانست تغییرات قابل ملاحظه ای در نگرش دانشجویان نسبت به حرفه پزشکی را پیدا نماید، اما نتایج سایر مطالعات گواه این مطلب است که برگزاری این دوره باعث می شود تا دانشجویان به صورت کاربردی و با دیدی فراتر از تئوری محض، مطالب را فراگیرند.